Het kan voorkomen dat iemand een vaderschapstest moet afnemen, vooral wanneer het niet zeker is of iemand de vader van een kind is. Dit kan belangrijk zijn voor iemands gemoedsrust, iemand wil weten of een man wel of niet de vader van een kind is. Het kan ook gebruiken voor rechtsgeldigheid voor rechtszaken, zoals bij voogdij of wanneer het gaat om alimentatie.

Vaderschapstest

Een vaderschapstest werkt door middel van DNA- onderzoek. Het kan gedaan worden nadat het kind is geboren of prenataal. Door de vaderschapstest kan iemand vaststellen of een man de biologische vader van een kind is. Het is mogelijk om naar een arts te gaat of om de test zelf uit te voeren door middel van een thuistest. Om de test uit te voeren, is het DNA van de vader (of de man die denkt de biologische vader te zijn) en van de baby. Het DNA kan afgenomen worden door middel van een wattenstaafje wat langs de binnenkant van de wang geschraapt wordt. Dit DNA monster wordt opgestuurd naar een laboratorium. Zij onderzoeken het DNA van de vader en van de baby en vergelijken de monsters. Deze vergelijking zal laten zien of de twee gerelateerd, en dus vader en kind zijn, of dat dit niet het geval is.

Prenatale vaderschapstest

Wanneer iemand al in een vroeg stadium vast wil kunnen stellen wie de biologische vader is, dan kan er een prenatale vaderschapstest gedaan worden. Dit kan gedaan worden vanaf de negende week van de zwangerschap. Het onderzoek wordt gedaan op basis van een bloedafname om het DNA van het kindje te krijgen. Dit wordt, net zoals bij een vaderschapstest wat uitgevoerd wordt wanneer het kind al geboren is, vergeleken met het DNA van de man die mogelijk de vader is. Een prenatale vaderschapstest kan niet zelf, thuis afgenomen worden. Dit hoort door een professional gedaan te worden, zoals een huisarts of verloskundige.

Tussen de twee testen zit geen verschil qua betrouwbaarheid. Beide testen zijn even betrouwbaar en kunnen dus allebei gekozen worden om erachter te komen of iemand wel of niet de vader van een kindje is. Het verschil zit in de manier van het verzamelen van de DNA en wanneer de test uitgevoerd kan worden. Kosten van de testen worden niet vergoed door de overheid of andere instanties. Postnatale onderzoeken zijn goedkoper dan onderzoeken waarbij het kind nog niet geboren is. Dit kan enkele honderden euro’s schelen.

Aanvragen

Het aanvragen van de testen kan gedaan worden door de moeder, de mogelijke vader en het kind zelf. Wanneer de moeder een test aanvraagt, kan dit gedaan worden totdat het kind vijf jaar oud is. Wanneer een kind de test aanvraagt, zit er geen verlooptermijn op.